(robić otwór)

См. также в других словарях:

• przepychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przepychaćam, przepychaća, przepychaćają, przepychaćany {{/stl 8}}– przepchać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, {{/stl 8}}przepchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, przepychaćnę, przepychaćnie, przepychaćnij,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dłubać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, dłubaćbię, dłubaćbie, dłubaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czymś ostrym (zwykle spiczastym) robić otwór w jakimś przedmiocie, usuwając po kolei małe jego fragmenty; także:… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wygryzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wygryzaćam, wygryzaća, wygryzaćają, wygryzaćany {{/stl 8}}– wygryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wygryzaćgryzę, wygryzaćgryzie, wygryzaćgryź, wygryzaćgryzł, wygryzaćgryzła, wygryzaćgryźli, wygryzaćgryziony {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przebijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przebijaćam, przebijaća, przebijaćają, przebijaćany {{/stl 8}}– przebić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, przebijaćbiję, przebijaćbije, przebijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiercić — ndk VIa, wiercićcę, wiercićcisz, wierć, wiercićcił, wiercićcony 1. «świdrując, drążąc robić w czymś otwór; świdrować, borować» Wiercić otwory w ścianie, w desce. ◊ pot. Wiercić komuś dziurę w brzuchu «nudzić nieustannie nalegając na kogoś, aby… …   Słownik języka polskiego

• wiercić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wiercićcę, wiercićci, wierć, wiercićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić w czymś otwór, używając świdra, wiertła itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiercić otwór w ścianie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… …   Słownik języka polskiego

• zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… …   Słownik języka polskiego

• ciąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Va, tnę, tnie, tnij, ciął, ciąćcięli, cięty {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, ranić czymś ostrym, cienkim, kaleczącym; rąbać, chlastać, smagać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciął go szablą przez twarz (po twarzy) .… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przerzynać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przerzynaćam, przerzynaća, przerzynaćają, przerzynaćany {{/stl 8}}– przerznąć {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}|| przerżnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, przerzynaćnę, przerzynaćnie, przerzynaćnij,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… …   Słownik języka polskiego